Występują trzy podstawowe rodzaje licencji: PPL, CPL i ATPL. Pierwsza pozwala na latanie niekomercyjne, druga na wykonywanie „zawodu” pilota, trzecia umożliwia pracę w liniach lotniczych w roli dowódcy statku powietrznego.
Ponadto w Europie wyróżniono rodzaj “niekomercyjnej” licencji LAPL (pilota lekkich statków powietrznych).
Generalnie można wyróżnić dwa rodzaje zasad lotów, na podstawie których piloci mogą korzystać ze swoi:
– VFR (Zasady wykonywania lotów z widocznością)
– IFR (Zasady wykonywania lotów według wskazań przyrządów)
VFR to latanie z widocznością ziemi, co wyklucza możliwość poruszania się w chmurach lub powyżej nich. IFR to tzw. loty wg przyrządów. Najważniejszą jednak różnicą jest to, że w lotach VFR to kapitan odpowiada za separację między samolotami, czyli po prostu cały czas musi patrzeć co dzieje się w powietrzu wokół niego. W locie IFR z kolei, kontrola ruchu lotniczego (ATC) ma za zadanie tak „poustawiać” samoloty żeby się ze sobą nie zderzyły. Ponadto, piloci mają obowiązek wykonywania poleceń kontrolera oraz poruszać się po ściśle określonych drogach powietrznych. Przy lotach VFR można (poza pewnymi wyjątkami) w dużym uproszczeniu latać jak, gdzie i którędy nam się podoba. Warto przy okazji zauważyć, że z samych przyrządów korzysta się w każdym locie, jednak w lotach IFR są one wykorzystywane w znacznie większym stopniu, koniecznym dla zachowania bezpieczeństwa.
